Na een heerlijke leven op Curaçao was het tijd voor een nieuwe uitdaging en werden we voor het werk van mijn man uitgezonden naar Taiwan in 2000. De eerste periode was moeilijk todat ik Wang-Wa leerde kennen en culinair Taipei ontdekte. In 2003 moesten we ‘vluchten’ door de uitbraak van het SARS virus. Nu met de ontwikkelingen van het Corona virus denk ik vaak terug aan die tijd.
Korte survival cursus Chinees
Spannend, met twee jonge kinderen die nauwelijks Engels spraken, met uitzondering van de woordjes die ze hadden opgepikt van Cartoon Network. Van het Chinees begrepen ze dus niets. Voordat wij vertrokken hebben wij nog wel een korte cursus survival Chinees gevolgd maar dat viel niet mee ... ik kon alleen de basis, groeten, tellen, links af rechts af, sorry en dank je wel, zeggen.
Taal was een probleem om contact te maken met de locale bevolking
Kids gingen elke dag, met veel plezier naar de internationale school. Manlief ging fluitend naar zijn werk in de stad en ik...? Ik mocht niet werken! We woonde in een mooi, nieuw appartement op de 11e verdieping, net iets buiten het centrum van Taipei. De hele dag thuis zitten is niks voor mij en ik ben ook geen shopper. Taal was een probleem om contact te maken met de locale bevolking. Hun Engels was in die tijd niet zo goed en mijn Chinees was zeker niet voldoende. Ik stond ergens te wachten op een perron voor de metro maar ik wist het niet meer zeker of ik op de juiste plek stond dus ik vroeg om hulp. Maar als ze je niet snappen lopen ze weg ik voelde me alleen op de wereld.
Wang-Wa leerde mij kennismaken met Taipei, Taiwan
Gelukkig kwam Wang-Wa in mijn leven, een prachtige Chinese dame op hoge haken! Zij schreeuwde in plat Amsterdams over het schoolplein dat haar kids direct bij haar moesten komen anders zwaaide er wat. Door het contact met haar heb ik Taipei goed leren kennen en kwam ik er achter dat we samen erg veel van eten hielden dus dat was al snel ons ding. We gingen overal lunchen en probeerden alles uit: van kippenvoetjes kluiven, stinky tofu, de bekende Taiwanese Hot Pot en de ‘1000 Year Old Egg’ dat er heel onaantrekkelijk uitziet maar heerlijk smaakt. Hier volgen een aantal tips.
Eettips
https://www.wulao.com.tw Voor Hot Pot
https://www.chafortea.com.tw Restaurant
https://www.hyatt.com ziga zaga Restaurant
https://www.mocataipei.org.tw/en museum
https://english.zoo.gov.taipei dierentuin
https://migrationology.com/day-trip-beitou-hot-springs-taipei/
Is shoppen je ding dan kan je uitleven in http://www.dayeh-takashimaya.com.tw
Gevlucht voor SARS
De eerste SARS gevallen waren in maart 2003 in Taiwan. We merkten er in het begin niet veel van; iedereen liep met mondkapjes. Dat zag je wel vaker, maar wat nieuw was dat overal waar je naar binnen wilde, je temperatuur eerst werd opgenomen.
Er kwamen in een hoog tempo steeds meer meldingen van besmettingen. Toen de ‘American School’ die naast ons appartementencomplex stond ook in Quarantaine moest kregen we via mijn mans werk te horen dat we weg moesten, maar dan ook zo snel mogelijk! We mochten alleen meenemen wat in onze koffer paste. De rest zouden de verhuizers regelen op een later tijdstip dus we zijn gevlucht ...zelfs mijn was hing nog buiten. (De was hing nog te drogen).
Geknepen billen bij elk kuchje
Ik heb tijdens de 16 uur durende vlucht met geknepen billen van angst in het vliegtuig gezeten. Bij elk kuchje achter een mondkapje werd ik steeds benauwder. Ik kon pas relaxen toen we op Schiphol aankwamen. Dat relaxen duurde echter niet lang. Eenmaal in Nederland mochten we niemand zien, geen familie en ook geen collega’s. We moesten eerst vier weken in quarantaine op een rustige saaie camping in ‘the middle of nowhere’ maar goed, gezondheid boven alles! Uiteindelijk is het goed gekomen.
Deja vu Taiwan, nu met het Corona virus
Nu met de ontwikkelingen van het Corona virus ga ik in gedachten continue terug naar onze tijd in Taiwan in 2003. Met name voor de kinderen vond ik het eng. Zij waren nog erg jong.
Een gezonde groet,
Monique
