Dromen zijn er niet voor niks. Dat lees je in het verhaal van José, die op latere leeftijd haar kans om met haar nieuwe liefde naar het buitenland te gaan met twee handen aangreep. Een plek in de wereld die wel aan een aantal voorwaarden moest voldoen. Met name 'het' sfeertje. Het is dan ook het sfeertje dat ze graag overbrengt op de gasten van Casa Traca B&B. Hierover spreek ik met haar.
Wie is José?
Ik ben José, geboren in 1965 in Haarlem. Tot een aantal jaren geleden had ik een vrij doorsnee huisje boompje beestje leventje. Op vrij jonge leeftijd heb ik mijn eerste man leren kennen en kwam daar in de familie in een warm bad terecht. Aan mijn jeugd bewaar ik niet de leukste herinneringen en een warm bad is dan heerlijk. We hebben samen twee fantastische jongens gekregen die inmiddels 24 en 26 jaar oud zijn. Door omstandigheden ben ik direct na de middelbare school gaan werken bij een accountantskantoor. Hier heb ik jarenlang met plezier gewerkt én het werken gecombineerd met studeren.
In de periode van de geboorte van de kinderen heb ik paar jaar in het vrijwilligerswerk gedaan bij speel-o-theken. Zo heb ik een eigen grote speel-o-theek opgericht samen met een ouder- en kindcentrum. Deze speel-o-theek heeft een grote afdeling voor mensen met een beperking. Van het een kwam het ander en zo ben ik jarenlang bestuurslid geweest van de overkoepelende landelijke organisatie voor Speel-o-theken Nederland.
Ongeveer een jaar na de geboorte van onze jongste zoon ben ik weer gaan werken voor het accountantskantoor waar ik eerder voor had gewerkt, later ook nog voor een administratiekantoor. Ik heb mijn banen altijd gecombineerd met mijn vrijwilligerswerk bij Stichting Welzijn Velsen. In 2006 ben ik gaan werken bij Koninklijke Visio, een landelijke organisatie voor blinden en slechtzienden. Ik heb hier tot mijn emigratie met heel veel plezier gewerkt.
Op de laatste dag van 2010 ben ik gescheiden van mijn eerste man, Ik heb een huis gekocht en mijn leven weer op de rit gezet. Vrijwilligerswerk bleef gewoon doorgaan als een rode draad. In 2012 leerde ik mijn nieuwe partner leerde kennen. Na een turbulente start van deze relatie, want we bleken beiden toch wel een rugzakje te hebben, kwam al snel het buitenland ter sprake. Toen mijn inmiddels tweede echtgenoot vroeg hoe ik er over dacht om te verhuizen naar het buitenland. Kwam een lang weggestopte wens kwam weer naar boven.
In het verleden heb ik vaak ‘buitenland’ dromen gehad. Deze dromen gingen veel verder dan kamperen in Frankrijk of Kroatië. Als tiener wilde ik al graag als au-pair naar het buitenland. Toen de kinderen nog heel klein waren deed de mogelijkheid zich voor om een paar jaar naar het Midden Oosten uitgezonden te worden voor het werk van mijn man. Uiteindelijk wilde mijn man toch liever carrière maken in Nederland. Je begrijpt dat toen mijn huidige echtgenoot deze vraag stelde, ik direct super enthousiast was.
Hoe ben je in Portugal waar je nu woont terecht gekomen?
We hadden alle keuze! Mijn man had Suriname hoog op zijn verlanglijstje staan en ik Turkije. We hadden wel een aantal voorwaarden.Het moest goed en makkelijk bereikbaar zijn én een korte reistijd hebben. Onze drie zoons bleven achter in Nederland en zij moesten makkelijk naar ons toe kunnen komen maar wij ook naar hen. De reis moest om die reden betaalbaar zijn met goede vliegverbindingen maar bij voorkeur ook te bereiken met auto. Economische en politieke stabiele situatie, de mentaliteit, de sfeer, de natuur speelden ook een rol.
Zo zocht ik het sfeertje van de binnenlanden van Turkije, weg van het toerisme. Spanje kwam ondertussen hoog op de lijst van mijn partner. Hoewel ik Galicië geweldig vond kwam ik op onze rondreis met de camper in de binnenlanden van Centraal Portugal ‘mijn’ gezochte sfeertje tegen. De Portugese kust is echt schitterend zeker in het gebied tussen Cabo da Roca en Nazaré maar wonen is een tweede. De zoektocht naar een geschikt huis in de binnenlanden kon beginnen. We vonden ons droomhuis in Valbona. Een klein authentiek typisch Portugees dorp op twee kilometer afstand van Arganil. Arganil heeft echt alles wat je nodig hebt: restaurantjes, terrasjes, café’s en winkels. Het heeft zelfs een klein hospitaal.
Hoe ben je in de vakantiehuizenverhuur/ B&B markt terecht gekomen?
Ik wilde wel iets te doen hebben én we hadden inkomsten nodig. We hebben nog een woning in Nederland welke we voor de helft verhuren maar dat is niet voldoende om van te leven. Er waren dus extra inkomsten nodig. Die wilden we in eerste instantie halen uit een B&B om zo andere inkomsten te kunnen ontwikkelen. In de omgeving waar wij neerstreken was er nog niet veel dus een goede kans van slagen. Daarbij is onze insteek altijd geweest dat wij er in de eerste instantie willen wonen. We wilden om een aantal redenen weg uit Nederland en één daarvan was om meer van elkaar en het leven te genieten zonder van alles te moeten. Wij hanteren dan ook de stelregel dat wij onze gasten graag willen laten meegenieten van ons genieten. Het mogen wonen en werken in deze mooie omgeving.
Inmiddels heb ik naast de Casa Traca B&B, nog twee andere bedrijven waarvan de één gerelateerd is aan de Bed and Breakfast. Ik adviseer in rondreizen door Portugal en werk hiervoor samen met veel andere voornamelijk Nederlandstalige accommodaties in Portugal. Daarbij hoef je echt niet te verblijven in mijn B&B 😉 Daarnaast heb ik sinds een klein jaar; webdesign en adviesbureau Portugalore. Naast het maken en beheer van website’s geef ik advies en begeleid mensen die ook een kleinschalige vakantieverhuur willen starten in Portugal. Aanvullend adviseer en begeleid ik mensen die willen emigreren naar Portugal.
Voor mij is deze combinatie en afwisseling helemaal ideaal. De diversiteit aan werkzaamheden en uitdagingen houden me scherp en enthousiast. Hoewel ik soms teveel werk op me neem voelt het vaak meer als “ik mag dit allemaal doen” dan als “ik moet weer aan het werk”. Ik werk meer uren dan dat ik in Nederland werkte. Hier deel ik mijn eigen tijd in. Wat een luxe! Middagje naar het strand: prima. Lekker uitgebreid uit lunchen, ook goed. Buiten in de zon aan de tuintafel werken, ook prima.
Wat vind je het leukste van je werk als gastvrouw/host voor Caca Traca?
Het allerleukste is het ontmoeten van nieuwe mensen. De verhalen, de achtergronden. Met sommige gasten klikt het zo goed dat het vrienden worden. Soms zelfs zo goed dat men hier ook een huis koopt. Ik vind het leuk om mensen een gevoel van thuiskomen te bezorgen als ze aankomen na soms een lange reisdag. Een drankje, een hapje en een praatje. Het leuke is dat iedereen zo verschillend is dit maakt het nooit saai.
Eerlijk is eerlijk ik vind het ook geweldig als ik mensen de kamer laat zien bij het inchecken. Wij hebben bewust gekozen voor slechts vier kamers terwijl het dubbele makkelijk mogelijk was geweest. Dit resulteert echter in het feit dat we nu zeer ruime kamers hebben waarin je niet alleen heerlijk kan slapen maar ook relaxen. Gasten zijn altijd aangenaam verrast. We hebben vier themakamers en mijn ‘afwijking’ is dat dit dan ook tot in het kleinste detail moet zijn doorgevoerd. Het beddengoed, de handdoeken, de accessoires, de kleedjes op de grond, de gordijnen tot de meubels aan toe. Ik kan dus geen spullen onderling met andere kamers uitwisselen. Daarmee maak ik het mijzelf niet gemakkelijk. De reactie van de gasten hierop is elke keer een superbeloning!
Bij onze B&B kan ik veel tijd steken in mijn grote hobby: tuinieren! Onze tuin bevat vele knusse hoekjes, lounge zitjes maar ook een groot overdekt terras. We hebben heel veel fruitbomen en –struiken er is zelfs een moestuin. Gasten mogen plukken wat ze willen als ze het maar opeten.
Ik denk weleens dat het werk van gastvrouw in je eigen B&B het meest dankbare werk en het werk met het meeste voldoening is wat er is.
Wat vind je minder aantrekkelijk van je werk?
In het begin was ik wel eens onzeker over. Inmiddels is dat helemaal verdwenen. Ik vind het vervelend om gedeeltelijk afhankelijk te moeten zijn van de ‘grote jongens’ als booking en airbnb, maar met name die eerste. Voor gasten zeker heel vertrouwd en makkelijk met een goede klantenservice. Echter voor de accommodatie-houders een stuk minder vriendelijk. Een hoge commissie per boeking én een stuk minder flexibele en vriendelijke klantenservice als het erop aankomt. Ik heb nu een aantal keren een slechte ervaring gehad. Om die reden wil ik geen gasten meer via booking voor slechts één nacht. Ik word ook steeds kritischer in het in zee gaan met OTA’s (Online Travel Agents) en alleen waar ik me echt gehoord voel ga ik nog mee in zee. Ik richt me steeds meer op mijn eigen kanalen als website en social media en dit gaat steeds beter.
Vervelend blijf ik de mentaliteit van de Portugezen vinden. Afspraken niet nakomen, no shows etc. Opvallend is dat dit vooral bij Portugezen voorkomt. Ik heb hier nu een aantal maatregelen voor getroffen en dat werkt erg goed en brengt vooral rust.
Oké en bedden opmaken is ook niet mijn meest favoriete werkje, maar schoonmaken vind ik dan weer best een leuk en fijn werkje.
Noem eens een (leuke) anekdote van/over je gasten.
Natuurlijk zijn er weleens minder leuke dingen en zelfs aanvaringen met gasten die kunnen leiden tot zeer onterechte negatieve reviews. Ik voel me dan door de betreffende OTA behoorlijk in de steek gelaten. Echter de leuke dingen overheersen. Wij willen mensen een informele en homogene sfeer bieden. We krijgen heel vaak te horen dat mensen zich zo thuis en op hun gemak voelen. Ik mijn ogen kan je geen groter compliment krijgen.
Zo waren er ook een keer gasten waarvan de man met de afwas binnenkwam. Op onze reactie: “nee hoor dat is helemaal niet nodig” was zijn memorabele antwoord “ik moet van mijn vrouw want ze is bang dat ik het anders verleerd ben als we weer thuis zijn”. Het zijn inmiddels zeer dierbare vrienden van ons geworden.
Een jong stel uit België, verbleef een week bij ons en hadden geen eigen vervoer. Ze gingen veel wandelen maar bleven ook veel in de tuin relaxen. Op een dag kwamen ze dat ze graag voor ons wilden koken. Een speciaal Belgisch gerecht, ben de naam vergeten, maar super lekker. Ze hebben er bijna een dag voor in de keuken van Casa Traca moeten staan. Ons was de toegang tot onze keuken ontzegd tenzij we iets wilde eten of drinken. Zo lief!
Wat was jou motivatie om lid te worden van Global Dutchies?
Ik vind het goede dat er een combinatie met is met goede doelen, waar een deel van het geld wat binnenkomt via het platform naar toe gaat. Goede doelen waarin vrouwen centraal staan. Dat maakt Global Dutchies uniek. Voor mij komt daarbij dat ik de facebook platformen die Global Dutchies gebruikt zoals de Facebook groep: Wereldvrouw op vakantie bij een Wereldvrouw hele fijne en prettige groep vind. Ik ben van mening dat als je gebruik maakt van dergelijke groep, wat ik doe, dat je dan ook de organisatie van die groep mag steunen. Samenwerken maakt namelijk sterker. Niet elkaar beconcurreren maar elkaar steunen! Samenwerken maakt jouw bedrijf een gezond bedrijf!
Door: Ria Luitjes
Zit jij ook in de vakantieverhuur? Wil jij ook een interview wordt dan een Gouden Dutchies, een interview is inclusief.
Foto's Jose van der Zwan via haar profiel kun je meer lezen over haar andere bedrijven
Accommodatie: Caca Traca B&B
Volg ons ook op Facebook
