Wie is Monique?
Ik ben getrouwd met Hans, samen hebben we vijf kinderen, vier wonen in Nederland en één woont net als ons in Frankrijk. 13 jaar geleden zijn we naar Frankrijk verhuisd en gestart met ‘Les Granges du Bosquet’ in Zuid Frankrijk. Ons miniresort of Domaine zoals ze het hier noemen, ligt in de omgeving van Avignon rondom ons eigen huis. In Nederland was ik kleuterleidster, dat doe ik nu niet meer, maar kinderen zijn nog steeds mijn passie. In Hilversum hebben een appartement waar we maandelijks komen, om (klein)kinderen en vrienden te zien. Ons Domaine is dan in de vertrouwde handen van onze beheerders.
Hoe ben je in Frankrijk terechtgekomen?
We waren financieel in de gelegenheid een tweede huis te kopen. Mijn voorkeur was, dat dit op rijafstand zou zijn, zodat iedereen er zelf naartoe kon rijden. We kenden het plaatsje (naam van het plaatsje) niet. Een Nederlandse project ontwikkelaar realiseerde hier nieuwbouw. Zijn klanten waren met name Nederlanders en Belgen. Het voelde goed aan en ons vakantiehuis was gekocht. Uiteindelijk zijn we er gaan wonen met onze 14 jarige dochter die hier een jaar (of twee jaar) naar school zou gaan om vloeiend frans te leren spreken.
Hoe ben je in de vakantieverhuur terecht gekomen?
Na een half jaar gaf onze dochter aan dat ze haar school wel wilde afmaken in Frankrijk. Voor ons dé reden om op zoek gegaan naar een ”echt” huis tussen de Fransen. Niet langer wonen in een nieuwbouwhuis in een besloten omgeving. Dat is ons huidige huis geworden. Ik was weg van het huis, Hans van de plek. Naast het woonhuis zaten er vijf andere woningen bij. Eén daarvan was voor onze oudste dochter en gezin, zij kwamen ook in Frankrijk wonen.
Maar wat gingen we dan doen met de overige vier woningen? Vele opmerkingen over ‘vrienden’ die langs zouden komen om de huizen te vullen en het denkbeeld dat ik de hele zomer huizen zou schoonmaken deed ons besluiten om dan maar ”echt” in de vakantieverhuur te gaan. Met in mijn achterhoofd en als we het dan doen moeten we het ook heel goed doen. Dat is goed gelukt. We hebben afgelopen jaar het 11e seizoen gedraaid en er zijn gasten die al voor het 10e jaar komen en anderen gasten zijn al wel 20 keer geweest, Velen komen twee keer per jaar. Gasten leren elkaar hier kennen, Het jaar erop zien elkaar weer, vriendschappen ontstaan.
Wat vind je het leukste van je werk als gastvrouw?
Het allerleukst is het contact met de gasten. Sommige gasten zijn na zoveel jaren hele goede kennissen of zelfs vrienden geworden. Het allergrootste compliment dat ik krijg is dat er komende zomer, gasten komen met vier kinderen. Het eerste jaar waren die kinderen twee t/m negen, nu zijn ze 12 t/m 19. Ze hebben zes jaar achtereen bij ons de vakanties gevierd. De afgelopen vier jaar hebben ze verre vakantiereizen gemaakt. Ze zijn er over uit: ”niets is zo leuk als Bosquet” en hebben daarom geboekt. Een ander gezin dat elk jaar nog steeds onze vast gasten zijn en een derde gezin uit dat groepje komt er speciaal ook weer om gezamenlijk de vakantie te vieren. Hóe leuk is dat.
Wat vind je minder aantrekkelijk van je werk?
Het minst leuke vind ik het schoonmaken. De eerste zes jaar deed ik erg veel zelf. Op zaterdag maakte ik 26 bedden op en zorgde er voor dat alle vuile was weer schoon en fris werd. Mijn Franse hulp zorgde voor de schoonmaak van alle huizen. Zes jaar geleden had ik een acute en ernstige Hernia. Ik ben geopereerd en heb na mijn operatie mijn leven anders moeten indelen. Vanaf die tijd hebben we beheerders, en dat loopt als een trein.
Noem eens een (leuke) anekdote van/over je gasten.
Een leuke anekdote? Die zijn er best veel, maar misschien is de leukste wel dat ik van mening ben dat het hier voor iedereen leuk moet zijn. Voor alle gasten maar vooral ook voor de beheerders en onszelf. De meeste nieuwe gasten komen via de mond op mond reclame dus weten waar ze terechtkomen. Van de 85% van de gasten die terugkomen komt ongeveer 75% jaarlijks of twee keer per jaar.
Mijn zwarte lijst is een steeds terugkerend hilarisch onderwerp aan de table d’hotes tafel die we wekelijks hebben. De vaste gasten vertellen de nieuwe gasten dat ze zich vooral goed moeten gedragen omdat ze anders op de zwarte lijst komen. Waarbij ik dan vervolgens mag bevestigen dat dit klopt. Eigenlijk is het een natuurlijk proces. Die paar gasten die ons en/of de beheerders niet liggen komen meestal uit zich zelf niet meer terug. Er gaan jaren voorbij dat er niemand op mijn zwarte lijst komt. We hebben vijf huizen rond een binnenplaats. Elk huis heeft voldoende privacy op een eigen terras. Het zwembad is voor gezamenlijk gebruik. Dus de gasten moeten wel binnen het concept passen.
Ik doe veel moeite om het iedereen naar de zin te maken, soms zijn het legpuzzels om iedereen blij te kunnen houden maar wát een voldoening als het ieder jaar weer lukt. Sommige mensen die hier al drie jaar in het hoogseizoen komen hebben komend jaar geen plekje. Je bouwt rechten op naarmate je langer komt. Dus die vaste gasten hebben altijd eerst recht om in dezelfde periode het zelfde huis weer te reserveren.
Je bent lid geworden van Global Dutchies. Waarom zouden andere wereldvrouwen met een accommodatie (of misschien een lokale tour) ook lid moeten worden?
Vrouwen zouden lid moeten worden van Global Dutchies om elkaar te ondersteunen én omdat je weet dat Nederlandse vrouwen hun zaakjes over het algemeen heel goed voor elkaar hebben!
Door: Ria Luitjes
Zit jij ook in de vakantieverhuur? Wil jij ook een interview wordt dan een van de Gouden Dutchies, een interview is inclusief.
Foto's Monique Eizema
Accommodatie: Les Granges du Bosquet
Volg ons ook op Facebook
