Uruguay
Als ik mijn ogen sluit en denk aan Uruguay dan voel ik meteen weer de vrijheid, de vriendelijkheid en de kalmte. Ik denk aan de ruimte, de groene landschappen en de prachtige zandstranden. Het vlees dat siddert op de barbecue en een wijntje dat met liefde gemaakt is.
Vier jaar lang heb ik in Uruguay gewoond en het land is onderdeel geworden van mijzelf. Nog steeds niet is Uruguay ontdekt door het massatoerisme, nog steeds zijn er plekken om ontdekt te worden en nog steeds zijn toeristen meer dan welkom, worden ze met een grote glimlach ontvangen door de Uruguayanen. Gelukkig maar.
Overgeslagen wordt door reizigers
Uruguay is een klein land in Zuid-Amerika wat al snel overgeslagen wordt door reizigers. Niet terecht in mijn ogen want dit kleine landje heeft zoveel meer te bieden dan dat er gedacht wordt. Daarnaast is het ook een land met een ontzettend grote trots, een bijzondere voorgeschiedenis en loopt het vooruit wat betreft mensenrechten en gelijkheid in de wereld. Het is een stabiel, bijzonder en eigenzinnig land waar nog veel van geleerd kan worden.
Langs de kust omhoog gegaan naar de Braziliaanse grens
Ik kwam vier jaar geleden binnen via Colonia del Sacramento. Een kustplaatsje, aan de rivier, tegenover Buenos Aires. Deze stad is de oudste van Uruguay en dat is goed te zien. Het gehele oude centrum is authentiek gebleven waardoor het voelt alsof je terug in de tijd gaat. Vanaf Colonia del Sacramento kun je verschillende kanten op om het land te ontdekken maar ik ben destijds helemaal langs de kust omhoog gegaan naar de Braziliaanse grens. De grote steden zoals Montevideo en Punta del Este zijn natuurlijk erg internationaal maar de dorpjes daar tussen in hebben allemaal hun eigen charme.
Met de bus door het binnenland
Zodra je de bus neemt naar het binnenland kom je soms uren niemand tegen. Uitgerekte, groene weilanden met kuddes koeien, soms een struisvogel en grote roofvogels zweven boven je rond. Dit was waar ik uren kon rondrijden. Heuvels leken te verschuiven en iedere keer leek het weer een andere kleur groen te worden. Alleen voor je was iets te zien want achter liet je een grote stofwolk achter van de onverharde wegen.
De kust bestaat uit lang gerechte witte stranden waar afwisselend nationaal parken of dorpjes zijn te vinden. In de zomer zijn hier veel surfers en strijken de ‘ hippies’ uit de hele wereld hier neer. Waar anders kun je zo vrij leven als in Uruguay? Het is veilig, schoon en vriendelijk.
Misschien toch nog even geheim houden
Zo ben ik ook destijds in een dorpje neergestreken en heb er met heel veel liefde gewoond. Soms, als ik weer even mijn ogen sluit. Als ik terugdenk aan het land wat mijn hart gestolen heeft, dan voelt het alsof ik weer even terug ben. Dan ruik ik de oceaan, ik proef de puurheid en ik voel de vriendelijkheid van dit bijzondere land.
Uruguay, misschien moeten we het toch nog even geheim houden.
Jasmijn is blogger, fotograaf. Zij woont op dit moment in Nederland en werkt als reqruiter bij een bedrijf in Noord-Holland.
Photo credit: Mijn Jas, Jasmijn Dennink.
